"ေမာင္ေမာင္ျမင္႔ဆိုတဲ႔ေကာင္ ေတာ္ေတာ္ညစ္တဲ႔ေကာင္"
ေဒၚခင္စန္းလင္းတစ္ေယာက္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာၿပီး ဆရာမ်ား နားေနခန္းထဲကို ဝင္လာပါတယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ငါတို႔က စကားရည္လုပြဲအတြက္ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းၿပီး တိုင္ပင္ေနၾကတာ။ ဦးေအာင္ရွိန္႔ အိမ္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ညႇိေနၾက တာ၊ ဒင္းက..တပည့္ေတြနဲ႔ ခိုးနားေထာင္ခိုင္းတယ္ေလ။ မိန္းမက်င္႔ မိန္းမႀကံ၊ သူခိုးက်င္႔ သူခိုးႀကံ"
"ဟာ…မိန္းမက်င္႔ မိန္းမႀကံ၊ သူခိုးက်င္႔ သူခိုးႀကံ အတူတူပဲဆိုေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မိန္းမေတြရဲ႕ အက်င္႔က မေကာင္းဘူးေပါ႔"လို႔ ျပန္ပက္လိုက္ေတာ႔ သူ႔စကားနဲ႔သူ မိၿပီး "ဒီေကာင္နဲ႔ မလြယ္ဘူး"ဆိုကာ တဟားဟား ရယ္ပါတယ္။
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ျငင္းၾကခံုၾကတာဆိုေပမယ္႔ ေဒါသသံ မပါပါဘူး။ ရယ္သံက ကဲေနတာပါ။ မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ ျငင္းၾကတာပါ။ သူတို႔ေတြ ဘာမ်ားေျပာမွာလဲဆိုတာ သိဖို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မစံုစမ္းခိုင္းပါဘူး။ ျမင္႔ေဖတို႔အုပ္စု ပုဏၰားရိပ္စည္း႐ိုးေဘးက ခိုးနားေထာင္တာ မိၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ္႔ကို စြပ္စြဲေနတာ ေပါ႔။ စင္ေပၚ မတက္ခင္ကတည္းက အလြတ္သေဘာ စကားႏိုင္လု ေျပာေန ၾကတာ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။
'ႏိုင္ငံအက်ိဳးကို အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ပိုမိုစြမ္း ေဆာင္ႏိုင္သည္'ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ျငင္းၾကခံုၾကမွာပါ။
အဆိုရွင္ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕မွာ ေဒၚခင္စန္းလင္း၊ ေဒၚစန္းနဲ႔ ေဒၚခင္ေဌး တို႔ ပါၿပီး၊ အေခ်ဘက္မွာ ဒုရဲအုပ္ဦးသိန္းထြန္း၊ ကုန္သြယ္လယ္ယာ ဦးေက်ာ္ျမင္႔ နဲ႔ အ.ထ.ကေက်ာင္းက ကၽြန္ေတာ္ ဆရာေမာင္ေမာင္ျမင္႔ ပါတဲ႔ အဖြဲ႕ပါ။
ေၾကာ္ျငာအတြက္ မ်ိဳးျမင္႔က ဆြဲေပးပါတယ္။ စႏၵာမဂၢဇင္းထဲ ပါတဲ႔ ကိုေပြလီ၊ မရွပ္ေတး ပံုတူကို ကူးဆြဲတာ။ ေၾကာက္ေပမယ္႔ ဟန္ကိုယ္႔ဖို႔ စတိုင္လ္နဲ႔ လက္ပိုက္ၿပီး မထီတရီ ရပ္ေနတဲ႔ ကိုေပြလီကို ေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီး ရဲဦးထုပ္ေဆာင္း၊ ခါးမွာ ေျခာက္လံုးျပဴး ခ်ိတ္ေပးလိုက္ေတာ႔ အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ရဲအုပ္ႀကီး ဦးသိန္းထြန္းပံုကို အထင္းသား ျမင္ေယာင္လာၾကတာ ေပါ႔။
စူးရွတဲ႔ မ်က္လံုးနဲ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး ကိုေပြလီကို ခပ္ထန္ထန္ ၾကည့္ေနတဲ႔ မရွပ္ေတးရဲ႕ ပံုကိုေတာ႔ ဆရာမေဒၚစန္းမွ ေဒၚစန္းပါပဲ…လို႔ အတပ္ ေျပာရေလာက္ေအာင္ မ်ိဳးျမင္႔ရဲ႕ ပန္းခ်ီလက္ရာက အေတာ္ေကာင္းခဲ႔တာပါ။
ေၾကာ္ျငာကလည္း 'ေကာင္း'၊ ေနရာကလည္း 'ေက်ာင္း'၊ အဆိုအေခ် ရွင္ေတြကလည္း 'ခပ္မိုက္မိုက္'၊ ပရိသတ္ကလည္း 'ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ' ဆိုေတာ႔ ပြဲက စည္သလားမေမးနဲ႔၊ ကေဘာ္ခန္းမႀကီး အျပည့္ေပါ႔။
အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕က အမ်ိဳးသားေတြ တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်ည္တုပ္ေျပာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ကလည္း သူတို႔ ခ်ည္ခဲ႔တုပ္ခဲ႔သမွ် ႐ုန္းကန္ၿပီး ျဖည္ထြက္ၾကရတာကိုး။
ဆရာနားေနခန္းမွာ ျငင္းၾကခံုၾကတာက ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္းမို႔ ေျပာခ်င္ သမွ် ေလွ်ာကနဲ၊ ေလွ်ာကနဲ ထြက္လာတာပါ။ ဒီမွာ ပရိသတ္နဲ႔ စင္ျမင္႔ အရွိန္က ေတာ္ေတာ္ေလး ဟန္႔တယ္။ စင္ေပၚတက္ၿပီး မိုက္ခြက္ လွမ္းအယူ၊ ၾကမ္းေပၚ ခ်ထားတဲ႔ ဝါယာႀကိဳးစနဲ႔ ၿငိၿပီး ဟပ္ထိုးျဖစ္တာကိုလည္း တရႊီးရႊီး တေျဖာင္း ေျဖာင္းနဲ႔ အားေပးၾကတာပဲ။ ေစာတင္ဝင္းတို႔အဖြဲ႕က ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာေျပာ လက္ခုပ္သံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ အားေပးေထာက္ခံဖို႔ ညႇိထားၾကတာေလ။
"ေရွ႕က အဆိုရွင္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက အမ်ိဳးသားမ်ားရဲ႕ စြမ္းရည္ကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ၿပီး အခ်က္က်က် ဖိႏွိပ္သြားေတာ႔ အေၾကာက္လြန္ၿပီး ခလုတ္မ်ားေတာင္ တိုက္မိပါရဲ႕ဗ်ာ"လို႔ ေခ်ာ္လဲ၊ေရာထိုင္ ေျပာလိုက္ေတာ႔ တဟားဟားနဲ႔ ပြဲက်သြားပါတယ္။
မွတ္မိသမွ်ေတာ႔ 'အားသန္တဲ႔သူက အလုပ္ ပိုလုပ္ႏိုင္တယ္။ အလုပ္ မ်ားမ်ား လုပ္ႏိုင္တဲ႔သူက ႏိုင္ငံ႔အက်ိဳး ပိုမို သည္ပိုးႏိုင္မယ္။ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ အမ်ိဳး သား ဘယ္သူက ပိုအားသန္ၿပီး ပိုအလုပ္လုပ္ႏိုင္မလဲ သိရေအာင္ တစ္ဘက္က အဆိုရွင္ အမ်ိဳးသမီးေတြထဲက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လက္ေမာင္းလွဲၿပီး အားစမ္းဖို႔ ရဲရင္ ၾကြလာစမ္းပါ'ဆိုၿပီး လွန္႔လံုးေလးနဲ႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားလက္ေမာင္းကို ဆြဲၿပီးေတာ႔မွ လမ္းျဖတ္ကူးရဲတဲ႔ အမ်ိဳး သမီးေတြဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အမ်ိဳးသားထုထက္ သာလြန္စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ပုခက္လႊဲတဲ႔လက္ဟာ ကမ႓ာကို စိုးမိုးႏိုင္တယ္ဆိုလို႔ ရြာသစ္ သူႀကီးကေတာ္ ကေလးေတြ တသီႀကီးေမြးၿပီး လက္ေမာင္းျပဳတ္မတတ္ ပုခက္ လႊဲခဲ႔ေပမယ္႔ မီးဖိုေခ်ာင္လုပ္ငန္းပဲ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ႔အေၾကာင္း၊ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ နဲ႔ ေျပာမိေျပာရာ ေျပာခ်လာခဲ႔ပါတယ္။
ဆရာမေဒၚခင္စန္းလင္းကလည္း အမ်ိဳးသားမ်ားအဖြဲ႕ကို အာဝဇၨန္း ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္တြယ္သြားတာပါ။ အိုးနင္းခြက္နင္း အားမရလို႔ မိုက္ခြက္ပါ တက္နင္းတဲ႔ လူပ်ိဳႀကီးက သူ႔တပည့္ေတြနဲ႔ ပင္းၿပီး ဒိုင္လူႀကီးမ်ား မ်က္ေစ႔လည္ ေအာင္ လုပ္ေနပါေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လမ္းျဖတ္ကူးတဲ႔အခါ အမ်ိဳးသားကို အကာအကြယ္ယူရတာဟာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ တန္ဘိုးႀကီး တဲ႔သူမို႔ အႏၲရာယ္ မက်ေရာက္ေအာင္ တန္ဘိုးနည္းပစၥည္းနဲ႔ အကာအကြယ္ ယူရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမွတ္ေပး ဒိုင္လူႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ အိမ္က ပဲ႔ကိုင္ အမ်ိဳး သမီးမ်ားက မည္သို႔မည္ပံု အမွတ္ေပးရမည္ဟု မွာၾကားလိုက္ၾကသည္ကို သတိရၾကလိမ္႔မည္ဟု ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသားဒိုင္ေတြကို ခ်ည္တုပ္ၿပီး ေျပာသြားပါတယ္။
ဒိုင္အဖြဲ႕ဝင္ ဦးေလးႀကီးမ်ားခင္မ်ာ အဲဒီေတာ႔မွ ျဖတ္ကနဲ သတိရၿပီး ေကာက္ခါငင္ခါ အမွတ္ေတြ ေပးခ်လိုက္ပါေတာ႔တယ္။
အဆိုရွင္၊ အေခ်ရွင္ အရည္တူေပမယ္႔ လက္ခုပ္သံ မ်ားမ်ားေပးၿပီး လက္ေခါက္ တရႊီးရႊီး မႈတ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေက်ာင္းသားအားေၾကာင္႔ အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ အႏိုင္ရခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ႏိုင္ငံအက်ိဳး သည္ပိုးရာမွာ 'က်ား၊မ' ကြဲလို႔ ဘယ္သူ အေလးသာတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ေစတနာထားတဲ႔သူ၊ ကိုယ္က်ိဳး မဖက္သူ၊ က်န္းမာသန္စြမ္းသူ မွန္သမွ် ႏိုင္ငံ႔အက်ိဳး သည္ပိုးႏိုင္ ၾကမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္႔တပည့္ေတြ အားလံုး ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အက်ိဳးကို ဆထက္ တိုးၿပီး ႀကိဳးပန္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment